„Opowiem Wam o Zabrzu” finał wystawy

Już w najbliższy czwartek, 30 marca, Muzeum Miejskie w Zabrzu zaprasza o godz. 17.00 do Galerii Café Silesia na finisaż wystawy „Opowiem Wam o Zabrzu”. Ekspozycja ta, to próba pokazania w dużym skrócie dziejów naszego miasta. Punktem wyjścia jest dokument księżnej Violi z 1243 roku, a poprzez krótkie kalendarium dotyczące pojawiania się poszczególnych miejscowości, tworzących obecne Zabrze, dochodzimy do wydarzenia, które zadecydowało o dalszych jego losach. W 1790 roku Salomon Izaak odkrył na pograniczu Pawłowa i Zaborza pokłady węgla, czego skutkiem było powstanie siedmiu kopalń, trzech hut i kilku innych zakładów przemysłu ciężkiego.

Swego rodzaju przewodnikiem po wystawie jest Antoni Rolnik, górnik, który był wieloletnim naczelnikiem gminy Zaborze. Życie jego i jego rodziny, to ciekawy przykład jak ludzie wywodzący się z gospodarstw chłopskich podejmowali pracę w rodzącym się przemyśle. Niektórzy z nich, jak nasz przewodnik, awansowali w strukturach lokalnej administracji.

W swojej wielowiekowej historii, przez krótki czas, bo jedynie 17 lat, Zabrze było miastem granicznym. Podział Górnego Śląska dokonany w październiku 1921 roku spowodował, że część granicy administracyjnej ówczesnego Hindenburga pokrywała się z granicą państwową Niemiec. W latach 1922–1939 w mieście funkcjonowało siedem drogowych przejść granicznych, dodatkowo dworzec kolejowy w Zabrzu był dworcem granicznym. O tym wszystkim można będzie posłuchać w czwartek 30 marca w trakcie wykładu Piotra Hnatyszyna „Zabrze (Hindenburg) miastem granicznym”.

Swego rodzaju przewodnikiem po wystawie jest Antoni Rolnik, górnik, który był wieloletnim naczelnikiem gminy Zaborze. Życie jego i jego rodziny, to ciekawy przykład jak ludzie wywodzący się z gospodarstw chłopskich podejmowali pracę w rodzącym się przemyśle. Niektórzy z nich, jak nasz przewodnik, awansowali w strukturach lokalnej administracji.

Wraz z industrializacją do Zabrza szybko zawitały zdobycze cywilizacyjne, m.in.: kolej żelazna, gaz, wodociągi, tramwaje, prąd elektryczny. Przemiany widoczne były również w miejscowym budownictwie mieszkalnym – budownictwo drewniane wypierane było przez osiedla patronackie budowane z cegły, a także kamienice mieszczańskie budowane przy ważniejszych ulicach.

Ważną dziedziną życia ludzi jest sfera duchowa. Oprócz dominujących katolików, mieszkali tu również ewangelicy i żydzi. Materialnymi śladami ich obecności są liczne świątynie, cmentarze, przedmioty kultu religijnego i druki religijne. Nie wszyscy zabrzanie pracowali w kopalniach i hutach, ale wszyscy korzystali z usług lokalnego rzemiosła i handlu.

Dopełnieniem wystawy jest prezentacja obrazów i grafik zabrzańskich artystów-plastyków.